Δεν ξεχνώ
Η κατοχή μεγάλου τμήματος της Κύπρου από τον τουρκικό στρατό συνεχίζεται, παρά την καταδίκη της από τον Ο.Η.Ε. και άλλους διεθνείς οργανισμούς.
Εξετάζει τις πολλαπλές πτυχές της Κυπριακής Τραγωδίας του 1974 και τις συνεχιζόμενες επιπτώσεις της, εστιάζοντας στην ανθρωπιστική κρίση των αγνοουμένων, την τραγωδία των προσφύγων, την παραβίαση των δικαιωμάτων των εγκλωβισμένων, τη δημογραφική αλλοίωση μέσω του εποικισμού και την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς στην κατεχόμενη Κύπρο. Αναλύονται επίσης η ευρύτερη διάσταση του Κυπριακού προβλήματος, η συνεχιζόμενη κατοχή και οι προκλήσεις που παραμένουν, διατηρώντας ζωντανή τη μνήμη και την επιταγή για δικαιοσύνη.
Πενήντα χρόνια έχουν περάσει από εκείνο το τραγικό ξημέρωμα της 20ης Ιουλίου 1974, όταν η Κύπρος βίωσε την βάρβαρη εισβολή της Τουρκίας. Πενήντα χρόνια Τουρκικής εισβολής και κατοχής.
Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 είχε καταστροφικές συνέπειες για το νησί, οδηγώντας σε βίαιο διαμελισμό, μαζικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συνεχιζόμενη κατοχή μεγάλου μέρους του κυπριακού εδάφους, παρά τις διεθνείς καταδίκες.
Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, που ακολούθησε το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, είχε καταστροφικές συνέπειες, προκαλώντας τον βίαιο διαμελισμό και την παρατεταμένη κατοχή μεγάλου μέρους του νησιού.
Η Επιχείρηση Αττίλας, αποτέλεσε την αφετηρία για τον βίαιο διαμελισμό του νησιού, αφήνοντας ανεξίτηλες πληγές και μια παρατεταμένη κατοχή που διαρκεί μέχρι σήμερα.
Στις 20 Ιουλίου 1974, η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο με ισχυρή στρατιωτική δύναμη.
Οι διαχρονικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Τουρκία, όπως αναγνωρίστηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καταδεικνύουν την ανάγκη για αποτελεσματική διερεύνηση της τύχης των αγνοουμένων της κυπριακής εισβολής του 1974.
Η τουρκική εισβολή του 1974 άφησε πίσω της ένα τραγικό και ανθρωπιστικό ζήτημα: αυτό των αγνοουμένων. Η Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων (ΔΕΑ) ιδρύθηκε το 1981 υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, με στόχο τη διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων και την επιστροφή των λειψάνων τους στις οικογένειές τους.
Η Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοούμενους στην Κύπρο (ΔΕΑ) αποτελεί ένα δικοινοτικό και διεθνώς αναγνωρισμένο σώμα που εργάζεται αδιάκοπα για την ανακάλυψη, ταυτοποίηση και επιστροφή των λειψάνων των αγνοουμένων, προάγοντας τον ανθρωπιστικό στόχο της ειρήνης και της συμφιλίωσης στο νησί.
Η τουρκική εισβολή του 1974 προκάλεσε το τραγικό πρόβλημα των αγνοουμένων στην Κύπρο, με εκατοντάδες Ελληνοκύπριους να εξαφανίζονται, αφήνοντας ανοιχτές πληγές στις οικογένειες που αναζητούν δικαιοσύνη και την αλήθεια για τους αγαπημένους τους.
Η συμφωνία της 31ης Ιουλίου 1997 μεταξύ του Προέδρου Κληρίδη και του ηγέτη Ντενκτάς για τους αγνοουμένους προέβλεπε ανταλλαγή πληροφοριών και επιστροφή λειψάνων, αλλά η εφαρμογή της παρεμποδίστηκε από νέες προϋποθέσεις της τουρκοκυπριακής πλευράς.
Η Κυπριακή Κυβέρνηση δεσμεύεται να αποκαλύψει την τύχη όλων των αγνοουμένων προσώπων, με βάση τεκμηριωμένες αποδείξεις, αναζητώντας την πλήρη αλήθεια και διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παρά τις προκλήσεις που θέτει η τουρκική πλευρά.
29η Οκτωβρίου
Από το 2010, η 29η Οκτωβρίου καθορίστηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία, ως ημέρα αγνοουμένων. Η 29 Οκτωβρίου επιλέχθηκε ως ημέρα αγνοουμένων, καθώς μετά και την 28η Οκτωβρίου 1974, σταμάτησαν να επιστρέφουν αγνοούμενοι Κύπριοι από τα Κατεχόμενα. Η τύχη των υπολοίπων παρέμεινε στην σκιά, παρά τις καθημερινές και αγωνιώδεις προσπάθειες της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η τουρκική εισβολή του 1974 στην Κύπρο οδήγησε στον βίαιο εκτοπισμό περισσότερων από 170.000 Ελληνοκυπρίων από τα σπίτια και τις περιουσίες τους. Αυτή η εθνοκάθαρση παραμένει ένα ανεπίλυτο ζήτημα, με το δικαίωμα επιστροφής να παραβιάζεται συστηματικά από την Τουρκία.
Μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, περισσότερα από 170.000 άτομα αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους.
Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο δεν ήταν μόνο μια στρατιωτική ενέργεια, αλλά και μέρος μιας στρατηγικής εθνοκάθαρσης.
Οι Ελληνοκύπριοι εκτοπισμένοι, όπως και οι πρόσφυγες, διατηρούν το αναφαίρετο δικαίωμα να επιστρέψουν στα σπίτια και τις περιουσίες τους.
Η διεθνής κοινότητα έχει αναγνωρίσει τις αδικίες που υπέστησαν οι Ελληνοκύπριοι εκτοπισμένοι και έχει λάβει αποφάσεις που καταδικάζουν τις ενέργειες της Τουρκίας.
Η άρνηση της Τουρκίας να επιτρέψει την επιστροφή των εκτοπισμένων Ελληνοκυπρίων στις εστίες τους όχι μόνο παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματά τους αλλά και παρεμποδίζει την ειρηνική επίλυση του κυπριακού ζητήματος.
Η τουρκική εισβολή του 1974 οδήγησε σε σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφήνοντας χιλιάδες Ελληνοκύπριους εγκλωβισμένους υπό συνθήκες καταπίεσης και βίας στις κατεχόμενες περιοχές, παραβιάζοντας διεθνείς συμβάσεις και αποφάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, περίπου 20.000 Έλληνες και Μαρωνίτες Κύπριοι έμειναν πίσω από τη γραμμή κατάπαυσης του πυρός, κυρίως στη χερσόνησο της Καρπασίας και σε χωριά δυτικά της Κερύνειας.
Στις 2 Αυγούστου 1975, οι ηγέτες των ελληνοκυπριακών και τουρκοκυπριακών κοινοτήτων κατέληξαν σε συμφωνία, γνωστή ως η Τρίτη Συμφωνία της Βιέννης, η οποία αποσκοπούσε στη βελτίωση των συνθηκών ζωής των εγκλωβισμένων Ελληνοκυπρίων και Μαρωνιτών.
Η καθημερινή ζωή των εγκλωβισμένων στη βόρεια Κύπρο ήταν γεμάτη προκλήσεις και δοκιμασίες.
Οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των εγκλωβισμένων στην Κύπρο δεν πέρασαν απαρατήρητες από τη διεθνή κοινότητα.
Παρά τις αντίξοες συνθήκες, οι εγκλωβισμένοι της Καρπασίας και άλλων περιοχών του βόρειου τμήματος της Κύπρου παρέμειναν ανθεκτικοί και αφοσιωμένοι στα δικαιώματά τους.
Η τουρκική πολιτική εποικισμού στην κατεχόμενη Κύπρο, με την εισαγωγή χιλιάδων εποίκων, έχει αλλοιώσει δραματικά τον δημογραφικό χαρακτήρα της περιοχής, αποτελώντας σοβαρό εμπόδιο για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό πρόβλημα.
Η πολιτική εποικισμού της Τουρκίας στην κατεχόμενη Κύπρο αλλοιώνει τον δημογραφικό χαρακτήρα της περιοχής, προκαλώντας σοβαρές διεθνείς συνέπειες και θέτοντας εμπόδια στη λύση του Κυπριακού.
Οι Τούρκοι έποικοι στην κατεχόμενη Κύπρο έχουν ανατρέψει την κοινωνική και πολιτική δομή, προκαλώντας εντάσεις και αλλοιώνοντας τον παραδοσιακό χαρακτήρα της τουρκοκυπριακής κοινότητας.
Η διεθνής κοινότητα αντιδρά έντονα στην τουρκική πολιτική εποικισμού στην Κύπρο, καταδικάζοντας την ως παραβίαση του διεθνούς δικαίου και εμπόδιο στην ειρηνική επίλυση.
Ο εποικισμός στην κατεχόμενη Κύπρο ενισχύει τον πολιτικό έλεγχο της Τουρκίας μέσω της εξάρτησης των εποίκων από τις κατοχικές αρχές, υπονομεύοντας τη σταθερότητα της περιοχής.
Η στρατηγική εποικισμού της Τουρκίας στην κατεχόμενη Κύπρο αποσκοπεί στην εθνοκάθαρση και την αλλαγή της δημογραφικής δομής, θέτοντας εμπόδια στη δίκαιη επίλυση του Κυπριακού.
Η τουρκική εισβολή του 1974 προκάλεσε εκτεταμένη καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς της Κύπρου, με λεηλασίες, βεβηλώσεις και παράνομες ανασκαφές. Πολλά αρχαιολογικά μνημεία και εκκλησίες στις κατεχόμενες περιοχές έχουν καταστραφεί ή εξαφανιστεί.
Η τουρκική εισβολή του 1974 προκάλεσε εκτεταμένη καταστροφή και λεηλασία σε αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία στην Κύπρο, με αποτέλεσμα την ανεπανόρθωτη ζημιά στην πολιτιστική κληρονομιά του νησιού. Πολλοί σημαντικοί χώροι παραμελήθηκαν, λεηλατήθηκαν ή χρησιμοποιήθηκαν για άλλους σκοπούς, θέτοντας σε κίνδυνο πολύτιμα αρχαιολογικά ευρήματα και μνημεία.
Η τουρκική εισβολή του 1974 είχε καταστροφικές επιπτώσεις στην πολιτιστική κληρονομιά της Κύπρου, με πλήθος βυζαντινών εκκλησιών, μοναστηριών και αρχαιολογικών χώρων να λεηλατούνται, να καταστρέφονται ή να μετατρέπονται για άλλες χρήσεις.
Η τουρκική εισβολή του 1974 είχε καταστροφικές συνέπειες για τα μουσεία στην κατεχόμενη Κύπρο, με πολλά αρχαιολογικά ευρήματα και αντικείμενα λαϊκής τέχνης να λεηλατούνται ή να εξαφανίζονται από τις συλλογές τους.
Η τουρκική εισβολή του 1974 οδήγησε στη λεηλασία και καταστροφή πολλών αρχαιολογικών αποθηκών και κτιρίων ξένων αποστολών στην κατεχόμενη Κύπρο, με αποτέλεσμα την παράνομη διακίνηση και απώλεια ανεκτίμητων πολιτιστικών θησαυρών.
Η τουρκική εισβολή του 1974 προκάλεσε ανυπολόγιστες ζημιές στην πολιτιστική κληρονομιά της Κύπρου, με πολλούς αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία να λεηλατούνται ή να καταστρέφονται, ενώ πολύτιμες αρχαιότητες εξήχθησαν παράνομα στο εξωτερικό.
Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 προκάλεσε τεράστια καταστροφή, διχοτόμησε το νησί και άφησε βαθιά τραύματα στον λαό της. Η Κύπρος συνεχίζει να αγωνίζεται για επανένωση, σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διαρκή ειρήνη.
Η τουρκική εισβολή του 1974 χάραξε ανεξίτηλες πληγές στην Κύπρο, με τον βίαιο εκτοπισμό χιλιάδων Ελληνοκυπρίων και την αλλοίωση της δημογραφικής της ταυτότητας να παραμένουν ανοιχτές πληγές μέχρι σήμερα.
Η ιστορία της Κύπρου, από την έναρξη της Βρετανικής κυριαρχίας το 1878 έως τις τραγικές εξελίξεις του 1974 και πέραν αυτών, σηματοδοτείται από διαδοχικές κρίσεις, διεθνείς επεμβάσεις και συνεχείς προσπάθειες διατήρησης της ειρήνης.
Η Κύπρος έγινε ανεξάρτητη Δημοκρατία στις 16 Αυγούστου 1960 βάσει των Συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959, οι οποίες διαπραγματεύθηκαν από την Ελλάδα, την Τουρκία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η απόρριψη του Σχεδίου Ανάν από τους Ελληνοκυπρίους το 2004 υπογράμμισε τις βαθιές ανησυχίες για την ασφάλεια, τη βιωσιμότητα και την ισορροπία της προτεινόμενης λύσης στο Κυπριακό ζήτημα.
Η μονομερής διακήρυξη ανεξαρτησίας του 1983 στην κατεχόμενη Κύπρο, υπό την υποστήριξη της Τουρκίας, καταδικάστηκε διεθνώς ως παράνομη και νομικά άκυρη από τον ΟΗΕ.