Αυτός ο εκτοπισμός προκάλεσε τεράστια οικονομική και κοινωνική αποδιάρθρωση στη χώρα. Οι εκτοπισμένοι αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα στέγασης, υγειονομικής περίθαλψης, εκπαίδευσης και απασχόλησης. Η απώλεια των περιουσιών τους και η αναγκαστική μετακίνηση δημιούργησε συνθήκες έντονης κοινωνικής ανασφάλειας, με την κυπριακή κυβέρνηση να αναλαμβάνει άμεσες δράσεις για την ανακούφιση των πληγέντων.

Μέσα σε πέντε χρόνια, η Κυπριακή Δημοκρατία κατάφερε να ανακάμψει οικονομικά, γεγονός που χρησιμοποιήθηκε αργότερα από την Τουρκία και τους υποστηρικτές της για να δικαιολογήσουν τη συνεχιζόμενη διαίρεση του νησιού. Ωστόσο, η επιτυχία της αποκατάστασης δεν μπόρεσε να καλύψει τις ψυχολογικές και συναισθηματικές πληγές των εκτοπισμένων, οι οποίοι συνεχίζουν να ζουν με την ελπίδα της επιστροφής στις χαμένες εστίες τους.


«Νησί πικρό, νησί γλυκό, νησί τυραγνισμένο, κάνω τον πόνο σου να πω και προσκυνώ και μένω»

Γ. Ρίτσος

#ΔενΞεχνώ