Οι ελληνοκυπριακές και τουρκοκυπριακές κοινότητες δεν είχαν ουσιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτών των συμφωνιών ή του συντάγματος και ποτέ δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να ψηφίσουν γι' αυτές. Στην ουσία, τόσο οι συμφωνίες όσο και το σύνταγμα της νεοσύστατης δημοκρατίας επιβλήθηκαν στον λαό της Κύπρου. Το σύνταγμα τόνιζε τις διαφορές μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, ενθαρρύνοντας έτσι διασπαστικές αντί για ενωτικές τάσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Οι Ελληνοκύπριοι ήταν αποφασισμένοι να ενισχύσουν την ενότητα του κράτους, αλλά η τουρκική πλευρά επιδίωκε την εθνοτική διαχωριστικότητα και τον γεωγραφικό διαχωρισμό. Υπήρξαν σποραδικές διακοινοτικές συγκρούσεις την περίοδο 1963-1967 και αεροπορικές επιθέσεις και απειλές για εισβολή από την Τουρκία. Οι Τουρκοκύπριοι σταμάτησαν να συμμετέχουν στην κυβέρνηση. Οι συνομιλίες που διεξήγαγε ο ΟΗΕ για την επίλυση του Κυπριακού πραγματοποιήθηκαν την περίοδο 1968-1974· οι διακοινοτικές εντάσεις υποχώρησαν και η βία σχεδόν εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Αναφέρθηκε πρόοδος στις συνομιλίες, αλλά η διαδικασία έλαβε τέλος λόγω των τραγικών γεγονότων του καλοκαιριού του 1974.


«Νησί πικρό, νησί γλυκό, νησί τυραγνισμένο, κάνω τον πόνο σου να πω και προσκυνώ και μένω»

Γ. Ρίτσος

#ΔενΞεχνώ